vrijdag 20 mei 2011

Waarde

"Daar zat ze rechtop in de kussens. Mij was gevraagd of ik vandaag nog tijd voor haar kon vrijmaken. Heel anders dan ik verwachtte, keek ze me stralend aan. Ik stelde me voor en gaf een hand. Ze hield hem vast, wees op de stoel naast haar en zei: 'Dat was me wat vannacht. Verschrikkelijk.'

Ze kneep zachtjes, in mijn hand. 'Alles zat onder, dat wilt u niet weten, vreselijk!' Het was even stil... toen ging ze door: 'Ik voelde me zo opgelaten, wilde niet bellen maar ik moest wel. Het duurde even voordat er iemand kwam. Ik had wel door de grond willen zakken, maar het was een heel aardige verpleegkundige. 'Geeft niks'zei ze, 'Geeft niks, dat kan gebeuren.' Ze zag, denk ik, hoe moeilijk ik het vond. Samen met een collega heeft ze alles verschoond!'

Weer kneep ze zachtjes in mijn hand die ze maar niet loslaat en vervolgde: 'Ik schaam me zo.' Ze staarde even voor zich uit. De schaamte was op haar gezicht te zien.

Ze had zachtjes moeten huilen toen ze weer alleen was. De zorgen thuis, de onmacht en dan die vieze boel! Dat was allemaal net te veel. Na een minuut of tien was de verpleegkundige teruggekomen. Mevrouw had gedaan of ze sliep, want ook voor haar tranen geneerde zij zich. Maar er werd zo lief gefluisterd: 'Gaat het?'. Door die paar woorden gingen de sluizen open. De tranen waren blijven komen, ze kon niet meer stoppen.

'Het heeft me zo goed gedaan.' De verpleegkundige was bij haar op bed gaan zitten, had een arm om haar schouder geslagen en als een klein kind had ze mogen uithuilen. Heel lang; van heel diep was het verdriet gekomen.

Haar gezicht was weer net zo stralend als toen ik binnenkwam en ze herhaalde: 'Toch, het heeft me zo goed gedaan.'
Uiteindelijk had de verpleegkundige voorgesteld om de volgende dag iemand te vragen met wie ze zou kunnen praten over haar verdriet. Weer kneep ze in mijn hand, liet hem los en zei: 'Ik ben blij dat u er bent,' liet zich verder in de kussens zakken en vertelde..."

Clara Angenent, geestelijk verzorger/pastor, St. Elisabeth Ziekenhuis
Uit: Monitor, mei 2011 (personeelsblad)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten